Bhí muid iontach cúramach agus muid ag cur na suíocháin in áirithe dúinn féin. Sheacain muid gach aon iarracht a rinne an aerlíne puntaí sa bhreis a mhealladh uainn. €50 a chosain na heitiltí agus le cánacha, costaisí agus táillí cárta creidmheasa (nach féidir a sheachaint), tháinig an bille chuig €200. Roghnaigh muid ar sheiceáil isteach ar líne, d'éirigh le mo bhean mhaith gach a raibh de dhíth orainn a chur isteach i ndá mhála beag sa dóigh is go mbeadh muid in ann iad a iompar ar an eitleán linn - socruithe déanta aici go mbeadh earraí riachtánacha nach féidir a chur sa handluggage ar fáil dúinn ar an taobh thall. Thoiligh muid ar a bheith scartha óna chéile le linn na heitilte leis an táille chun 2 shuíochán le chéile a sheachaint, agus rinne muid sleaschéim thart ar an 5 chleas eile a bhí acu chun cúpla euro eile a bhaint dínn.
Bhí muid breá sásta linn féin nuair a bhain muid an t-aerfort amach, seiceáladh na cártaí bordála (priontáilte agam féin sa bhaile) agus ligeadh fríd muid. Caidé a bhí romhainn, nuair nach raibh aon dul siar ach bean i mbothán ag cuartú €10 an duine uainn chun seirbhísí an aerfoirt a úsáid! Ní raibh mé sásta. Thosaigh mé ag gearán agus ag ceistiú. Fríd an phróiseas fada a bhain le fáil chomh fada le seo níor luadh liom oiread is uair amháin go raibh táille bhreise le híoc. Bhí mé ag tosacht ag troid leis an bhean bhocht sa bhothán nuair a chuir mo bhean mhaith €20 thar mo ghualainn agus isteach i lámha an ghirsigh. Tharraing sí as an bhealach mé agus bhrúigh sí i dtreo an lucht slándála mé. Maith an rud! Nuair a fhaighim dealg i mo chos, ní stadaim ag dtarraingím amach í.
Ar pilleadh dúinn, tharla gur chuir cara de mo chuid an físeán seo chugam. Chuidigh sé liom dearmad a dhéanamh den dealg!
