Ná smaointigh anois go bhfuil mé chun sibh a bhodhrú faoin saol crua atá ag múinteoirí, níl. Tá saol oibre breá agamsa. Is breá liom mo phost, tá an pháighe go measartha maith - go fóillín, tá mé ag obair i scoil mhaith, réitím go maith le mo chomhmhúinteoirí agus le mo chuid daltaí, is breá liom na dúshláin a bhaineann le múinteoireacht, mothaím go bhfuil difear de chinéal inteacht á dhéanamh agam, agus tá Meitheamh, Iúil agus Lúnasa agam!
Tá mo chuid dea-rúin uilig go léir, a bhí curtha ar an mhéar fhada le tamall, le comhlíonadh sna seachtainí agus sna míonna amach romhainn: garraíodóireacht, am a chaitheamh leis na páistí, bainistiú a dhéanamh ar obair thógála agus tabhairt faoin scríbhneoireacht, ach anocht... sos, cosa in airde, scíste!
Tá mé ag obair ar thrí leabhar san am i láthair. Tá ceann cóir a bheith críochnaithe agam, tá mé leathbhealaigh fríd úrscéal, agus tá leabhar beag do pháistí díreach tosaithe agam. Bainim an-sult as an scríbhneoireacht. Beireann sé deis domh éalú ar feadh tamaill bhig isteach i saol na samhlaíochta. (Deir Suzanne gur ansin a mhairim an chuid is mó den am - ach sin scéal eile!)
Cá bhfaighim an t-am? De ghnáth idir 10.30 in agus 1.00 rn. Níl iontas tuirseach a bheith orm de shíor. Is mé a bhí ag fanacht ar Mheitheamh le fada chun go mbeadh an t-am agam barrslacht a chur ar na scéalta atá idir lámha agam.
Níl dearmad déanta agam ar an ghealltanas a rinne mé liom féin, am maith fiúntach a chaitheamh leis na páistí. Is é an rud aisteach faoi, áfach, nó go mbíonn siad ina gcuidiú domh i gcónaí. Bunaím carachtair orthu, bainim úsáid as a gcuid cluichí, cainte agus pearsantactaí. Tá siad mar bhéithe domh. Ní bhím a choíche gan ábhar machnaimh agus iad i mo chuideachta. Tig an scríbhneoireacht chugam i bhfad níos réidhe i ndiaidh domh am a chaitheamh leo.
Tá mé ag súil go mór leis an samhradh seo romhainn...
Go maire tú an aimsir shaor! Bain sult aisti.
ReplyDelete